Na vele jaren van verouderde mobiliteitshulpmiddelen luisteren ontwerpbedrijven eindelijk en veranderen ze de industrie. In dit artikel van The Wall Street Journal gaan ze dieper in op de reden achter de verandering en we zijn er trots op er deel van uit te maken:
Ouderen klagen al lang dat producten die voor hen zijn ontworpen onhandig en onaantrekkelijk zijn.
Eindelijk beginnen investeerders en uitvinders naar hun klachten te luisteren.
Naarmate de bevolking van 65 jaar en ouder groeit, neemt ook hun koopkracht op de markt toe – en ontwerpers merken dit op. Steeds meer bedrijven bieden rollators, wandelstokken en andere producten aan die ouderen helpen behendig te blijven – en tegelijkertijd stijlvol zijn. Investeerders helpen meer van deze bedrijven ook om op de markt te komen.
De boomer-generatie is de eerste die zijn aanzienlijke koopkracht gebruikt om slecht ontwerp af te wijzen, zegt Patricia Moore, een industrieel ontwerper. Als 20-jarige in de jaren zeventig vermomde Dr. Moore zich een jaar lang als tachtigjarige om volledig te begrijpen hoe design oudere mensen in de steek laat.
“Wij waren altijd degenen die vochten voor sociale verandering en er goed uitzagen terwijl we dat deden.”, zegt de ontwerper, nu 67 jaar oud. “Nu past het medische model van veroudering niet bij ons, en we gebruiken de keuze van de consument om de verandering te stimuleren.”
Producten zoals rollators en wandelstokken zijn de afgelopen eeuw esthetisch langzaam geëvolueerd, omdat ontwerpers zich grotendeels concentreerden op producten voor hun jonge, mobiele leeftijdsgenoten en de wensen van ouderen grotendeels negeerden, zegt Chris McGinley, een senior research fellow bij het Helen Hamlyn Centre for Design aan het Royal College of Art in Londen.
Maar, Dr. McGinley zegt dat een verschuiving in de manier waarop design thinking op scholen wordt onderwezen – evenals de langzame dood van de “superster, egocentrische ontwerper” – ertoe heeft geleid dat de behoeften en verlangens van oudere mensen nu worden overwogen door degenen die producten voor hen ontwikkelen.
“Onderzoeks- en ontwerpmethoden voor etnografie die mensen leren de ervaring van de eindgebruiker te begrijpen, leken zo’n 10 jaar geleden nogal een niche; nu maken ze deel uit van de meeste goede ontwerpcursussen,” zegt Dr. McGinley.
Wanneer ontwerpers oudere mensen vragen wat ze van producten verwachten, is het antwoord vaak simpel: iets dat er niet uitziet als iets dat een zwakke, gehandicapte persoon zou gebruiken, zegt Don Norman, een voormalig Apple-ontwerper. Nu hij 84 jaar oud is, vindt hij dat ontwerpers leeftijd te vaak gelijkstellen aan armoede.
“Vinden we niet allemaal mooiere meubels of kleding en betalen we er ons hele leven wat meer voor?”, zegt hij. “Waarom zou het voor deze tijd in het leven anders zijn?”
Het verzoek om een stoer uitziende rollator of een goed ontworpen langdurige zorgfaciliteit gaat dieper dan ijdelheid, zegt Charlotte Yeh, medisch directeur van AARP, die zelf een aantal jaar een wandelstok gebruikte na een auto-ongeluk in 2011.
“We moeten de schadelijke beelden van veroudering aanpakken: Ouderwetse mobiliteits- en medische hulpmiddelen kunnen je tot een voorwerp van medelijden maken,” zegt Dr. Yeh. “Wanneer je een gevoel van design, schoonheid en esthetiek toevoegt aan deze hulpmiddelen, zullen mensen erover praten en met je praten – het wordt een manier om verbinding te maken.”
Deze groep heeft macht door zijn aantallen: In 2018 waren er 52 miljoen Amerikanen ouder dan 65 jaar, een cijfer dat volgens het Census Bureau bijna zal verdubbelen tot 95 miljoen in 2060. En Boston Consulting Group voorspelt dat Amerikanen ouder dan 55 jaar tussen 2008 en 2030 verantwoordelijk zullen zijn voor de helft van alle groei van de binnenlandse consumentenbestedingen.
Toch bleek uit onderzoek van Ipsos dat 82% van de 55-plussers zegt dat hun favoriete winkelmerk hen niet langer begrijpt of wat ze nodig hebben. Dit gevoel van vervreemding, samen met een toename van internetgeletterdheid onder senioren, zorgt ervoor dat deze demografische groep merken zoekt en hun geld besteedt bij merken die voldoen aan hun esthetische behoeften, zegt Brian McMahon, oprichter van het designonderzoeksbureau Segment International LLC.
“Het idee dat oudere mensen merkloyaler zijn, is achterhaald”, zegt hij.
Veel van de bedrijven waar oudere volwassenen zich toe wenden, zijn vrij recent in de niche terechtgekomen.
Het Deense designhuis byACRE ApS, dat in 2018 zijn retaildebuut maakte, produceert koolstofvezel rollators – rollators met wielen – als een slank en lichtgewicht alternatief voor het zware aluminium aanbod dat in de meeste mobiliteitswinkels wordt verkocht. Het Deense bedrijf heeft sinds de lancering ongeveer 12.000 producten verkocht aan klanten in de VS, Japan en Australië.
Oprichter en CEO Anders Berggreen was eerder directeur van Seed, een studio die high-end kinderwagens verkocht. Naar aanleiding van een opmerking op een designbeurs over de gelijkenis tussen kinderwagens en rollators, begon hij zijn ontwerpvaardigheden aan te passen voor de seniorenmarkt.
byACRE zou tien jaar geleden niet hebben bestaan, zegt Berggreen. “Oudere mensen gebruiken het internet meer en googelen ‘stijlvolle rollator’ en vinden ons”, zegt hij.
Nog een grote verandering: “Eindgebruikers doen hoofdzakelijk de aankopen”, zegt hij. “Voorheen waren het kinderen of verzorgers die de aankoop deden, en zij kozen gewoon wat er in mobiliteitswinkels werd aangeboden – wat betekende dat gemak en een goed uiterlijk niet altijd de belangrijkste overwegingen waren.”
Bron: Wall Street Journal – Why Canes and Walkers are Getting a New Look – 1 augustus 2020