Oud worden terwijl je je jong voelt is ingewikkeld. Ik ben geboren in de jaren ’60; als tiener luisterde ik naar Bowie, verlangde ik ernaar om naar Biba te gaan en streefde ik ernaar om bij McDonald’s te eten. Mijn levensstijl was liberaal; ik gebruikte drugs en nam de pil. Ik sprong rond op de workouts van Jane Fonda en was een vroege gebruiker van Pilates. Ik zou zeggen dat ik op 58-jarige leeftijd me nog steeds aan de juiste kant van tijdloos kleed: van JW Anderson tot RE/DONE jeans en mijn Casey-Casey shirts. En ik hou nog steeds van Bowie en Pilates. Maar hoe jeugdig mijn uiterlijk ook mag lijken, dit geldt niet voor mijn gewrichten. Ik werd 15 jaar geleden gediagnosticeerd met degeneratieve schijven in mijn rug, ik moet mijn man vragen om potten voor me te openen omdat mijn artritische handen het niet aankunnen, en het is geen pretje om van de bank op te staan zonder “dat geluid” te maken terwijl ik kreunend overeind kom. Mijn gezichtsvermogen is ook naar de knoppen en deze week kreeg ik voor het eerst ooit ischias, wat echt verdomd pijnlijk is! Afgezien daarvan is alles geweldig.

Vanochtend winkelde ik wat online; ik bestelde een paar Adidas x Wales Bonner trainers, een Chanel mascara, en daarna ging ik naar mijn nieuwe favoriete website, Granny Gets a Grip. Voor degenen die te jong zijn om te weten, de naam is een knipoog naar de hipste boetiek van Londen in de jaren ’60, Granny Takes a Trip – een marktplaats die een ingenieuze selectie van producten verkoopt, ontworpen voor lichamen die tekenen van slijtage vertonen. Opgericht door vrienden Sophie Dowling en Miranda Thomas, richt deze website zich op mensen die fysieke ondersteuning nodig hebben maar Conran Shop esthetiek waarderen.

Dowling en Thomas – beiden in hun late jaren ’50, net als ik, en die succesvolle carrières hebben genoten als website ontwerper, natuurkundeleraar en respectievelijk magistraat – hebben de markt doorzocht naar producten om het leven zowel gemakkelijker als chiquer te maken, van mobiliteits scooters tot elegante LED-leeslampen. De kleurrijke selectie zit vol praktische oplossingen: schoenlepels met lang handvat, felgekleurde wandelstokken, ergonomische tuingereedschappen ontworpen om bukken te minimaliseren, een zitkruk met roestvrijstalen poten en een schuin duurzaam bamboe zitje – stel de hoogte in en je hoeft je nooit meer zorgen te maken over rugpijn veroorzaakt door staan.

De byACRE rode Carbon Ultralight rollator is zo mooi dat ik hem met plezier zou meenemen naar Celine tijdens het winkelen.

Waar mogelijk hebben Dowling en Thomas dingen laten maken, zoals hun meubelverhogers, die het gemakkelijker maken om op te staan van een stoel of bank. “Ze zien er meestal verschrikkelijk uit, zoals grijze bloempotten – vandaar dat ze vaak ‘olifantspoten’ worden genoemd,” rilt Dowling. “We hebben aantrekkelijke vierkante blokken laten maken van bamboe en hardhout – en nu zien ze er geweldig uit.”

“We hebben ook aandacht besteed aan leuningen, die meestal van lelijk wit plastic of metaal zijn gemaakt,” zegt Thomas. “We hebben de onze laten maken van massief eiken met geborstelde stalen beugels.” Het is een niveau van detail voor een generatie die opgroeide met goed ontwerp. “Mijn zus is 67; ze hing rond met The Rolling Stones toen ze jong was,” zegt Dowling. “Zij en haar vrienden houden van de heldere ontwerpen en de praatgrage taal van de site.”

Wat opmerkelijk is, is dat de site zo baanbrekend aanvoelt. Het biedt het tegenovergestelde van de producten in die saaie catalogi die, zodra je een bepaalde leeftijd bereikt, op de deurmat vallen. Een recente paper van KPMG/Ipsos Retail Think Tank concludeerde dat de “grijze pond” de grootste onbenutte kans in de detailhandel is: het is groter dan de “millennial pond” en zal, dankzij een vergrijzende bevolking, alleen maar zijn marktaandeel vergroten.

Ik rekende een vol winkelmandje af, waaronder een memory foam kniekussen, dat verlichtend is voor de rug. Bijna net zo leuk waren de lange-handvat huisdier kommen – niet meer zodra je opstaat in de ochtend – en, niet te vergeten, de Dycem potopener. Met zijn antisliphoes is het slechts een klein dingetje, en toch is het zo’n opluchting om niet om hulp te hoeven vragen. Wie had gedacht dat mobiliteitshulpmiddelen à la mode konden zijn?

Bron: Financial Times – The Cause: Meet the rock’n’ rollators – 5 oktober 2021